งาแกะพระนาคปรก หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์

(เทพเจ้าแห่งปากน้ำโพ)สุดยอดพระเกจิอาจารย์ที่ได้สร้างวัด 33วัดในยุคปี 2480 บารมีที่สุดแห่งที่สุด
...หลวงพ่อเดิม พุทธสโร วัดหนองโพ อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์ พระคณาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง และเลื่องลือในด้านวิทยาอาคมเก่งกล้า หากกล่าวถึง "มีดหมอ" หนึ่งในวัตถุมงคลของท่านที่เป็นที่นิยมอย่างสูงในแวดวงนักนิยมสะสมพระ-เครื่องรางของขลัง รวมทั้งพุทธศาสนิกชนทั่วไป ด้วยความผูกพันกับคติความเชื่อมาแต่โบราณกาลว่า "เครื่องรางของขลังต่างๆ นับเป็นส่วนเสริมให้พุทธาคม กฤตยาคมและไสยาคม" นั่นเอง และคติความเชื่อนี้ก็อยู่กับสังคมไทยมาช้านานและฝังรากลึกชนิดที่ว่าแยกกันไม่ออกกับชีวิตประจำวันของสังคมไปแล้ว...วัตถุมงคลของหลวงพ่อเดิมซึ่งล้วนมีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมสะสมทั้งสิ้น ที่สำคัญส่วนใหญ่ท่านจะสร้างโดยใช้ "งาช้าง" มีดหมอของท่านยังมีงาช้างเป็นองค์ประกอบเช่นเดียวกัน

...จากหลักฐานตามหนังสือ "กิตติคุณหลวงพ่อเดิม พระครูนิวาสธรรมขันธ์ วัดหนองโพ อำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์" ซึ่งเรียบเรียงโดย ธนิต อยู่โพธิ์ อดีตอธิบดีกรมศิลปากร ได้กล่าวถึงอุปนิสัยของหลวงพ่อเดิมสรุปได้ว่า ท่านชอบเลี้ยงสัตว์พาหนะโดยเฉพาะช้างและม้า เพื่ออาศัยในการบรรทุกหรือลากเข็นสัมภาระต่างๆ ในช่วงที่ท่านชราภาพท่านก็ได้อาศัยขี่หลังช้างอีกด้วย เมื่อช้างตายลงหลวงพ่อเดิมก็จะเก็บงาช้าเอาไว้ บางทีลูกศิษย์ลูกหาก็หามาฝาก หรือบางทีก็มีผู้นำมาขายท่านก็จะเก็บรักษาไว้ จะนำมาแกะเป็นรูปองค์พระบ้าง นางกวักบ้าง หรือเครื่องรางของขลังต่างๆ อาจเนื่องจาก "งาช้าง" นอกจากจะมีคุณวิเศษเฉพาะตัวแล้ว ยังสามารถใช้ทดสอบพิษในอาหารได้ด้วย จึงมักนิยมนำมาแกะเป็นองค์พระ และเครื่องรางของขลังต่างๆ

...คาถาบทหนึ่งซึ่งหลวงพ่อเดิมท่านใจอ่อนให้ถาคาไว้ ซึ่งเป็นคาถาที่ศิษย์หลวงพ่อเดิมใช้กันทุกคน คือ "นะ เมตตา โม กรุณา พุท ปรานี ธา ยินดี ยะ เอ็นดู มะ คือตัวกู อะ คือคนทั้งหลาย อุ เมตตาแก่กูสวาหะ นะ โม พุทธายะ"

...พระคาถาเรียกลาภกันภัย เป็นของเก่าแก่สืบมาแต่ท่านพระครูนิวาสน์ธรรมขันธ์ หรือพระเดชพระคุณหลวงพ่อเดิม แห่งวัดหนองโพธิ์ จังหวัดนครสวรรค์ คนเก่าๆจะรู้จักกันดีท่านเป็นพระวิชา คือมีความรู้มากทั้งงานช่าง คาถาอาคม เลี้ยงช้างบังคับช้าง ฯ ท่านทำวิชาเหล่านั้นได้ในระดับยอดเยี่ยมด้วย หลวงพ่อเดิมนั้นคนเขาเข้าใจว่าท่านมีวิชาเด่นทางแก้คุณไสย ข่มอาถรรพ์ เพราะมีดหมอของท่านนั้นมีประสบการณ์โชกโชน แต่ผู้เขียนว่าท่านดีด้านบารมีและลาภมากนั้นเด่นกว่าเรื่องอื่น เพราะพระคณาจารย์รูปไหนไม่มีบารมีหรือเก่งด้านเรียกลาภนี่จะดังเป็นที่รู้จักทั่วประเทศได้อย่างไร

...ในประวัติของท่านนั้นสร้างวัดมากมายและทุกครั้งที่ท่านเป็นแม่งานนั้นจะสำเร็จลุล่วงราบรื่นด้วยซิ นั่นเป็นอิทธิบารมีหลวงพ่อเรื่องลาภผลความสำเร็จ ที่เด่นชัดจริงแต่แปลกที่คนไม่ค่อยมองจุดนี้ เลยนำพระคาถาเรียกลาภกันภัยที่ท่านหลวงพ่อเดิมใช้ภาวนาตลอด โดยท่านถ่ายทอดให้หลวงพ่อโอดวัดจันเสน ตาคลี อีกทีคือคาถานี้ครับ...

" เมตตังจิตตัง มาตา ยะถานิยัง ปุตตัง อายุสา เอกะมนุษย์ รักขะ เอนิปุตตะเน นะมัสสามิ ยักขิณีระนังขะนา นะชาลีติ นะเมตตา สัทธาโหตุ สัพเพชนา พะหูชนา สัพเพทิสา สะมาคะตา พระพุทโธ จงนำเงินมาสู่ตัวข้าพเจ้า พระธัมโม จงนำทอง มาสู่ตัวข้าพเจ้า พระสังโฆ จงนำของทั้งหลาย มาสู่ตัวข้าพเจ้า เอหิ เอหิ มะมะ สัมมาอะระหัง สัมมาอะระหัง สัมมาอะระหัง... "

...เคยมีคนไปเรียนถามหลวงพ่อท่านตรง ๆ ว่า "เขาลือกันว่าหลวงพ่อมีดี ไม่ทราบว่ามีดีจริงอย่างที่เขาลือกันหรือไม่ครับ" หลวงพ่อยิ้มแล้วตอบว่า "คนเหล่านั้นเขาเชื่อกันว่าจะเป็นอย่างนั้น ว่าดีอย่างนั้น มาขอให้ทำก็ทำให้ ของจริงรู้จริง เห็นจริง ย่อมทำได้จริง"

...พ่อเดิมได้ตอบคำถามของศิษย์ที่สงสัย มักถามท่านเกี่ยวกับการใช้เครื่องรางของขลังติดตัวว่ามีข้อห้ามประการใดบ้าง หลวงพ่อเดิมท่านตอบว่า "พระเครื่องรางของขลังของท่านมีฤทธิ์เหมือนงูเห่า ที่เลื้อยผ่าน กองอุจจาระ ปัสสาวะ เพราะมันไม่รู้ว่าคือสถานที่ใด แต่พิษมันก็คงมีอยู่และกัดคนตาย พระเครื่องก็เป็นเช่นเดียวกัน หากปราศจากเจตนาแล้ว เพชรยังไง ก็ยังเป็นเพชร อยู่เสมอ...!"

(งาแกะพระนาคปรก)...ศิลป์สวยนิยม เนื้องาจัดจ้านมันส์สุดๆ ตัวจริงเสียงจริง แท้ดูง่าย จับขอบทองเก่าปิดหลังมาเดิม(ยายของแฟนเคยเป็นแม่ครัวของหลวงพ่อเดิมรับมากับมือ) แกะจากงากำจัด หรือจะเรียกว่า งาเป็น เป็นของทนสิทธิ์มีฤทธิ์อาถรรพ์แรง มีความขลังในตัว...อิทธิคุณสูงรอบด้านทั้งเมตามหาเสน่ห์นิยมสูง มีอำนาจด้วยพลังแห่งคชสารตกมัน ป้องกันเสนียดคุณไสย
...งากำจัดคือ งาช้างที่ตกมันอย่างสูง หรือ ช้างที่มีอารมณ์เพศตรงข้ามอย่างสูง ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ จึงหาหนทางที่จะหยุดความกำหนัด หรือ กำจัดของตัวเอง โดยการใช้งาของตัวเองทิ้งแทงปลวก หรือโป่งดินต่างๆเพื่อจะหักงาตัวเอง และจะเอาเลือดไปสูบฉีดหล่อเลี้ยงลูกอันฑะของตัวเอง จะได้ลดอารมการตกมันกำจัดกำหนัด ส่วนงาที่หักคาหรือกระเด็นออกมาในขณะที่ช้างยังมีชีวิตอยู่นั้น เกจิอาจารย์มีอาคมสูงไปจึงมักแสวงหานำมาทำเครื่องรางที่ใช้ทางด้านเมตามหาเสน่ห์นิยมที่มีอย่างสูง เพราะเกิดจากการกำจัดกำหนัดของช้าง เมื่อผ่านการปลุกเสกยิ่งเพิ่มความเข้มขลังศักสิทธิ์ รองลงมาคืองากำจาย รองลงมาอีกคืองาธรรมดา ที่ถึงแม้ผ่านการใช้จะฉ่ำเหงื่อ แต่งาจะไม่มันฉ่ำใสเป็นสีน้ำผึ้งแบบงากำจัด!

...เมื่อผ่านการพกพาติดตัว หรือโดนเหงื่อไคล เนื้อจะฉ่ำใสเหมือนมีน้ำหล่อเลี้ยง คล้ายกับสีน้ำผึ้งซึ่งจะอ่อนแก่ไม่เท่ากัน เพราะงานั้นหักในขณะที่เจ้าของงานั้นยังมีชีวิตอยู่ บางคนอาจเรียกว่ายังมีน้ำเลี้ยงแห่งชีวิตอยู่...การดูงานั้นให้ดูจากความใส ความย่นแห้ง(คล้ายเสี้ยน) และการแตกลายอันเนื่องมาจากความเก่า...งาเป็นส่วนที่ได้จากสิ่งมีชีวิต เหมือนกับผิวหนังของคนเราที่มีความชื้นอยู่ หากผิวภายนอกแห้งลง(เซลล์ตาย)ก็จะหลุดลอกกลายเป็นไคล จากนั้นผิวหนังชั้นใหม่ก็จะมาแทนที่...งาก็เหมือนผิวหนังของคน พอผิวนอกหลุดลอกออกไป ผิวใหม่ก็จะเปิด เพียงแต่ว่างามันงอกใหม่ไม่ได้ ...มันจึงหดตัวลงเรื่อยๆ ขนาดเล็กลงๆ สีของงาก็จะเปลี่ยนจากสีขาวอมเหลืองกลายเป็นสีเหลืองเทียน เนื้อฉ่ำมันใสเป็นสีน้ำผึ้ง

(นางกวัก หลังพระพุทธ)...ศิลป์มาตรฐานนิยม เก่าเก็บแห้งเดิม ไม่ผ่านการใช้...คนเก่าคนแก่แม่ค้านิยมใส่ใว้กับที่เก็บเงิน...โดดเด่นด้านมหาเสน่ห์ เมตตามหานิยม ค้าขายดีมั่งมีเงินทอง กวักเงินกวักทอง กวักโชคกวักลาภ ร่ำรวยโภคทรัพย์ และช่วยดลบันดาลให้คนชังนั้นกลับมารัก สิริมงคลเสริมดวงชะตา หนุนนำให้พ้นเคราะห์โทษโภยภัย ด้านแคล้วคลาด คงกระพันก็ครบเครื่องเช่นเดียวกับวัตถุมงคลอื่นของท่าน...จัดเป็นงานFolk Artsชิ้นนึงเลยครับ(JUST4SHOW)

พระคาถาใช้เสกบูชานางกวักเป็นมหานิยมทางค้าขายดีนักแล...
...โอม มหาประสิทธิโชคอันอุดม โอมเจ้าปู่เขาเขียวมีลูกคนเดียวชื่อนางกวัก ชายเห็นชายรัก หญิงเห็นหญิงรัก รู้จักทุกตำบล คนรักทุกถ้วนหน้า พวกพาณิชพากูไปค้าเมืองแมน กูค้าหัวแหวนก็ได้แสนทะนาน ค้าสารพัดก็ได้คล่องๆ กูค้าเงินก็ได้เต็มกล่อง กูค้าทองก็ได้เต็มหาบ ( เพี้ยง ) วันนี้สารพัดกูได้เต็มหาบมาเรือน สามเดือนก็เป็นเศรษฐี สามปีสารพัดสำเร็จ โอมเจ้าปู่เขาเขียว ประสิทธิ์ให้แก่กูคนเดียว สวาหะ ...
* พระคาถานี้ถูกรวบรวมอยู่ใน หนังสือกิตติคุณหลวงพ่อเดิม เขียนโดยคุณธณิต อยู่โพธิ์ *

นางกวัก มีชื่อว่า สุภาวดี ได้มีโอกาสพบกับ "พระกัสสปเถระ" เป็นอริยสงฆ์แสดงธรรม หลังจากสุภาวดีฟังธรรมเทศนาอย่างตั้งใจแล้ว พระกัสสปเถระเจ้าได้กำหนดจิตเป็นอำนาจจิตพระอรหันต์ ประสิทธิ์ประสาทพรให้สุภาวดีและครอบครัว โดยได้ตั้งกุศลจิตประสาทพรเช่นนี้ทุกครั้งที่สุภาวดีมีโอกาสไปฟังจนจบ อำลากลับ ต่อมา สุภาวดีได้เดินทางติดตามบิดาไปทำการค้า และมีโอกาสฟังธรรมพระอริยสงฆ์อีกท่านหนึ่ง นามว่า "พระสิวลีเถระเจ้า" สุภาวดีได้ฟังธรรมอย่างตั้งใจ สุภาวดีจึงมีความรู้แตกฉานในหลักธรรมต่างๆ เป็นอันมาก พระสิวลีเป็นผู้มีชีวิตอัศจรรย์กว่าพระสงฆ์อื่น คือ ท่านอยู่ในครรภ์มารดานานถึง 7 ปี 7 เดือน จึงคลอดออกมา พร้อมด้วยวาสนา บารมี ที่ติดกับวิญญาณธาตุของท่าน ท่านจึงเป็นผู้มีลาภสักการบูชามาหาท่านตลอด เมื่อถึงคราวจำเป็นและต้องการ ทุกครั้งที่สุภาวดีได้ฟังธรรมและลากลับ พระสิวลีเถระเจ้าได้กำหนดกุศลจิต ประสาทพรให้สุภาวดีและครอบครัว เช่นเดียวกัน จิตของสุภาวดีจึงได้รับประสาทพรจากพระอรหันต์ถึงสององค์ ส่งผลให้บิดาทำการค้าได้กำไรไม่เคยขาดทุน

...นางได้รับพรว่า "ขอให้เจริญรุ่งเรืองไพบูลย์ด้วยทรัพย์สินเงินทอง จากการค้าขายสินค้าต่างๆสมความปรารถนาเถิด"

บิดา รู้ว่า สุภาวดี คือผู้ที่เป็นสิริมงคลที่แท้จริง เป็นที่ไหลมาแห่งทรัพย์สมบัติของครอบครัว ครอบครัวร่ำรวยขึ้นเป็นมหาเศรษฐีมีเงินทองและกองเกวียนสินค้ามากมาย เทียบได้กับธนัญชัยเศรษฐี บิดาของวิสาขาแห่งแคว้นโกศล บิดาของสุภาวดีได้ฟังธรรมพระพุทธเจ้า ปฏิบัติธรรมด้วยความศรัทธา เมื่อนางสิ้นชีวิตแล้ว ชาวบ้านจึงปั้นรูปแม่นางสุภาวดีไว้บูชา ขอให้การค้ารุ่งเรือง และความเชื่อดังกล่าวนี้ ก็แพร่หลายเข้ามายังดินแดนสุวรรณภูมิ จากการเผยแพร่ของพราหมณ์ และยังคงเป็นความเชื่อที่สืบมาจนถึงทุกวันนี้